كارآيي و رضايت شغلي از عوامل مهمي هستند كه بايد در توسعه جامعه صنعتي مورد توجه دقيق قرار گيرند. هر فردي سعي دارد شغلي را انتخاب كند كه علاوه بر تأمين نيازهاي مادي از نظر رواني نيز او را ارضاء نمايد. بدين لحاظ براي نيل به اين هدف يعني گماردن افراد در مشاغل مناسب، مطالعه و بررسي خصوصيات آنها لازم و ضروري است. در غير اينصورت با سپردن مشاغل به افرادي كه يا علاقهاي به انجام شغل مورد نظر ندارند يا فاقد توانايي و استعداد لازم براي انجام آن هستند علاوه بر آنكه فردي عاطل و باطل بر سر كاري گمارده ميشود موجب از بين رفتن سرمايه مملكت نيز ميگردد و در اصل هم كارگر ضرر كرده و هم كارفرما. اين مشكل حل نخواهد شد مگر آنكه برنامههاي راهنمايي و مشاوره شغلي بصورت علمي ابتدا در مدارس و سپس در بازاركار توسط كاريابيها بصورت جدي انجام پذيرد.
غرض از مشاوره شغلي اين نيست كه به كارگر سادهاي كه در كاريابي به ما مراجعه نموده و خواهان راهنمايي جهت آموزش و استخدام است بگوييم چون در حال حاضر بازاركار به فرزكار ماهر نياز دارد برو و آموزش فرزكاري ببين تا سريعاً استخدام شوي كه متأسفانه اكثر كاريابيها به امر راهنمايي و مشاوره شغلي علمي و شيوههاي كنون آن آگاهي ندارند و حتي در دورههاي آموزشي كه خود من در تمام كلاسهاي آن شركت نمودم همه مطالب بيان شد الا درباره عنواني كه يدككش كاريابيهاي بخش خصوصي است (راهنمايي و مشاوره شغلي) حال بايد هدفهاي اصلي برنامه راهنمايي و مشاور
ه شغلي و حرفهاي چيست؟ چه نقشي در هدايت صحيح كارجويان و كارفرمايان در بازاركار دارد؟ كه در اين مقاله سعي شده به اين مقولهها پاسخ داده شود. هدفهاي اصلي برنامه راهنمايي و مشاوره شغلي و حرفهاي را ميتوان به شرح زير تعيين و مشخص نمود:
شناسايي و ايجاد انگيزه
كشف استعدادهاي افراد بايد به كمك وسايل و ابزاري انجام پذيرد. در اين زمينه بايد از مشاوره و آزمونهاي مختلف استفاده شود. پس از شناخت علايق و كشف استعدادها پرورش و نيز راهنمايي فرد در مسير صحيح و مناسب ضرورت دارد.
كمك به فرد براي انتخاب شغل در جهت علايق و استعدادهاي شناخته شده
براي آنكه مشاوره شغلي و حرفهاي در كمك به فرد موفقيتي كسب نمايد بايد با مشاغل موجود در جامعه آشنا باشد و از شرايط احراز و ساير مشخصات ضروري در مورد هر شغل اطلاع كافي داشته باشد. مشاور بايد با فنون و روشهاي مشاوره نيز آشنا باشد و كاربرد علمي آنها را بداند. پس از شناخت علايق، كشف استعدادها و تعيين مشاغل احتمالي هر فرد بايد براي كسب تخصص و شناسايي بهتر از خود و شغل مورد نياز براي گذراندن دوره آموزشي به مراكزي اعزام شود. نيازي به گفتن ندارد كه كارآموز پس از مطالعه و بررسي مطالب نظري و اطلاع از آنها به مراكز آموزش عملي اعزام ميگردد تا اطلاعات نظري خود را عملاً بكار بندد. در گسترش برنامه راهنمايي شغلي و حرفهاي و پذيرش تكنولوژي جديد اگر ارزشهاي انساني و فرهنگ جامعه حفظ نشود نابساماني عظيم بوجود خواهد آمد و سرانجام برنامه محكوم به شكست خواهد بود.
تعريف راهنمايي شغلي و حرفهاي
فرد را از نيازهاي شغلي مملكت آگاه سازد و رغبتها و استعدادهاي فرد را به او بشناساند. در اصل فرد به خودشناسي نايل ميآيد. از نظر روانشناسي صنعتي راهنمايي شغلي عبارت از تعيين نيازهاي شغلي، سنجشهاي انفرادي، ارزشيابي فعاليتهاي انجام شده، طرح وسايل ايمني در مقابل سوانح، رضايت شغلي و طرح ابزار و وسايل جديد براي اجراي كار يا كارآيي بيشتر ميباشند. تلاش اصلي روانشناسان صنعتي بر آن است كه از طريق ايجاد ابزار جديد و فراهم آوردن محيطي مناسب بر ميزان كارآيي كارگران و كاركنان مؤسسات صنعتي و مرغوبيت فرآوردهها بيافزايند.
ضرورت راهنمايي شغلي و حرفهاي
1. در جامعه صنعتي افرادي كه حائز تخصص نباشند بيكار ميمانند. چنين بيكاري از نظر رواني و نيز اجتماعي قابل مطالعه و بررسي است. با پيادهكردن برنامههاي صحيح راهنمايي شغلي و حرفهاي در مدارس و جامعه ميتوان طرحريزي شغلي و حرفهاي را به درستي اجرا كرد و از بروز بيكاريهاي پنهان و آشكار تا حدود زيادي پيشگيري نمود.
2. معمولاً كودكان كنجكاوند و دوست دارند بدانند در آينده چه كاره خواهند شد. تحقيق نشان ميدهد كه با افزايش سن جنبه واقعيتگرايي بيشتري وارد تصميمگيري ميگردد. لذا بايد به نوجوانان كمك شود تا بتوانند ترجيحها و انتظارات شغلي خود را در هر مقطع سني بشناسند و آنها را توجيه نمايند. شناسايي ترجيحها و انتظارات شغلي از طريق اجراي برنامههاي راهنمايي و مشاوره شغلي و حرفهاي امكانپذير است.
3. انتخاب شغل به علل متعددي ممكن است به طور نادرست و نامناسب انجام پذيرد. علل چنين نوع انتخابي بسيار متعدد و متنوع است كه از آن جمله ميتوان ديدگاه اجتماعي و درآمد شغل مورد نظر را نام برد. مسلماً براي كمك به مراجع در چنين حالتي بايد اطلاعات دقيق و همه جانبه درباره مشاغل مختلف در دسترس مراجعان قرار گيرد
نظرات شما عزیزان: